دستگاه بیهوشی
دستگاه بیهوشی یا دستگاه انعقادی (Anesthesia Machine) . یک دستگاه پزشکی است که برای مدیریت تهویه و بیهوشی بیماران در طول عمل جراحی استفاده می‌شود. این دستگاه با استفاده از گازهایی مانند اکسیژن، نیتروژن و گازهای بیهوش کننده. به بیمار اجازه می‌دهد تا در حالت بیهوشی قرار گیرد و بدون درد و خطرات عمل جراحی را تحمل کند. دستگاه بیهوشی شامل قسمت‌هایی مانند دسته کنترل، سیستم تهویه، مخزن گاز، انواع سنسورها و مانیتورها است. همچنین، این دستگاه مجهز به سیستم‌های ایمنی و اضطراری است که در صورت بروز خطا در دستگاه، به طور خودکار باعث قطع گازهای بیهوش کننده و ایجاد تهویه هوای طبیعی می‌شود. در این مطلب به تاریخچه ماشین بیهوشی میپردازیم.
تاریخچه ماشین بیهوشی
استفاده از دستگاه‌ها و مواد بیهوشی برای کاهش درد و انجام عملیات‌های جراحی. از دیرباز در پزشکی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. اما ابتدا از بیهوشی‌های ساده مانند الکل و قند استفاده می‌شد. در دهه‌ی 1840 میلادی، دکتر کریستوفر جانسون اولین دستگاه بیهوشی را به نام Ether Inhaler که از اتر برای بیهوشی استفاده می‌کرد، اختراع کرد. در سال 1846 میلادی، دکتر ویلیام تگارت از این دستگاه برای انجام عمل جراحی استفاده کرد. و با موفقیت بسیار بالا نجات جان بیشتر بیماران را تضمین کرد. پس از آن، در تاریخچه ماشین بیهوشی ، اتر و نیتروس اکساید به عنوان دو ماده‌ی بیهوشی اصلی در پزشکی استفاده شدند.
در دهه‌ی 1920 میلادی، دستگاه‌های بیهوشی گازی به‌وجود آمدند. این دستگاه‌ها با تزریق گاز بیهوش کننده به بیمار از عمل‌های جراحی بدون درد و بی‌آسیب بهترین استفاده را برای بیماران فراهم می‌کردند. در دهه‌ی 1940 میلادی، دستگاه بیهوشی “پنتوتان” اختراع شد که از مخلوطی از نیتروس اکساید و هوا به عنوان بیهوش کننده استفاده می‌کرد.
در دهه‌ی 1950 میلادی، دستگاه بیهوشی “هالوتان” معرفی شد که از گاز هالوتان به عنوان بیهوش کننده استفاده می‌کرد. این دستگاه بسیار موثر و ایمن بود و به صورت گسترده در سراسر جهان استفاده شد.
در ادامه‌ی تاریخچه ماشین بیهوشی ، در دهه‌ی 1970 میلادی . دستگاه بیهوشی “ایزوفلوران” معرفی شد که از گاز ایزوفلوران به عنوان بیهوش کننده استفاده می‌کرد. این دستگاه از جمله محبوب‌ترین دستگاه‌های بیهوشی در سراسر جهان است و هنوز هم در بسیاری از کشورها استفاده می‌شود.
در دهه‌ی 1980 میلادی، دستگاه بیهوشی “پروپوفول” معرفی شد که از یک ماده بیهوش‌کننده به نام پروپوفول برای بیهوشی استفاده می‌کرد. این دستگاه بسیار موثر بود و به دلیل اینکه احتمال بروز عوارض و اثرات جانبی آن کم بود، به یکی از پراستفاده‌ترین دستگاه‌های بیهوشی در سراسر جهان تبدیل شد.
ماشین بیهوشی
در سال‌های اخیر در تاریخچه ماشین بیهوشی ، دستگاه‌های بیهوشی پیشرفته‌تری با استفاده از فناوری‌های نوین مانند کامپیوتر و هوش مصنوعی توسعه یافته‌اند. این دستگاه‌ها قابلیت کنترل دقیق‌تر بر روند بیهوشی و کاهش خطرات مرتبط با استفاده از بیهوشی را دارند. همچنین، دستگاه‌های بیهوشی جدیدتر، بهترین دستگاه‌های تعاملی بین بیمار و پزشک به حساب می‌آیند. و امکاناتی مانند مانیتورینگ فشار خون، اکسیمتری و مانیتورینگ فشار دمای بدن را دارا می‌باشند.
از جمله دستگاه‌های بیهوشی معروف می‌توان به دستگاه‌هایی مانند دستگاه‌های بیهوشی تزریقی، دستگاه‌های بیهوشی گازی. دستگاه‌های بیهوشی بخاری و دستگاه‌های بیهوشی القایی (به علت اینکه از دستگاه بیهوشی القایی به عنوان دستگاه بیهوشی القایی یا دستگاه بیهوشی القایی مغزی یاد می‌شود. این است که این دستگاه برای القای بیهوشی از جریان الکتریکی به مغز فرد استفاده می‌کند) اشاره کرد. در طول تاریخچه ماشین بیهوشی ، هر کدام از این دستگاه‌ها مزایا و معایب خود را دارند. و بسته به نوع عملیات جراحی و وضعیت بیمار، پزشک متخصص در انتخاب دستگاه مناسب برای بیهوشی بیمار اقدام می‌کند.
